Λόγια ψιθυριστά στο αυτί παιδιού σε κατάσταση πολιορκίας...- Joseph Fasano - απόδοση στα Ελληνικά :Δημήτρης Κανταλής

 Όχι, δεν θα πεθάνουμε.

Οι βρόντοι που ακούς

που κάνουν τα παράθυρα να τρίζουν και ξεκολλάν κομμάτια

απ' το ταβάνι, ένα παιχνίδι είναι αυτό

που παίζουν οι ανθρώποι

Δική μας δουλειά είναι να κουρνιάσουμε στα σκοτεινά όσο μπορούμε

και να μετράμε τους χτύπους της καρδιάς μας.

Όμορφα. Έτσι μπράβο. Βάλε το χέρι σου

επάνω στην καρδιά μου κι εγώ θα ακουμπήσω τη δική σου

Αυτός που θα κερδίσει από τους δυο μας

θα είναι αυτός που θα χαρεί και με το παραπάνω το παιχνίδι

όσο αυτό κρατήσει.

Ναι, σίγουρα θα κρατήσει πολύ.

Μπορείς να βάλεις το αυτί σου αντί για το χεράκι σου

Εδώ που είν' η καρδιά μου.

Έγινε πιο γοργός ο χτύπος της; Για σένα χτυπάει έτσι

Για σένα σπλάχνο μου όλα γίνονται

για σένα υπάρχει ο κόσμος.

Όχι, δεν είναι κανένας ξένος που σέρνει με θόρυβο τις μπότες του στο σπίτι

Ναι, εγώ είμαι εδώ. Θα περάσουν όλα.

Θυμάσαι που παίζαμε σκάκι; Θυμάσαι

που παίζαμε κρυφτό;

Το τραγούδι που σε νανούριζε η μανούλα; Έλα να το πούμε μαζί

Είναι κι αυτή εδώ μαζί μας, ναι. Πρέπει όμως να το πεις

από μέσα σου, δεν κάνει να ακουστεί φωναχτά. Θα της αρέσει της μαμάς.

Όχι, αυτά δεν είναι βήματα βαριά από  στρατιώτες

Τραγούδα. Τραγούδα πιο δυνατά.

Δεν είναι ήχος από μπότες αυτό που ακούγεται.

Άσε με να σου δείξω πώς έκλαψα όταν γεννήθηκες

Δεν είναι βήματα από μπότες.

Δεν είναι οι σειρήνες που ακούς.

Κλείσε τα μάτια σου. Σαν να παίζουμε σκάκι, σκέψου πως παίζουμε κρυφτό

Μόλις κερδίσεις την πίστα από το παιχνίδι θα έχεις μια ζωή ακόμα

- Joseph Fasano

Εμένα μου φτάνει ( της Fadwa Tuqan) - Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Κανταλής

 

Εμένα μου φτάνει,

Μου φτάνει  μοναχά να πεθάνω στη γη της Παλαιστίνης

εκεί να έχω τον τάφο μου 

στο χώμα της να λιώσω, να χαθώ

και πάλι να βλαστήσω σαν λουλούδι

να με χαρεί ένα παιδάκι απ' την πατρίδα μου

Μου φτάνει που θα είμαι για πάντα

στην αγκαλιά της χώρας μου

κοντά της, σαν μια χούφτα σκόνη

σαν ένα φυλλαράκι χλόης,

ένα αγριολούλουδο.

 

 

Fair Play -Μανόλης Ἀναγνωστάκης

 

Fair Play

Μανόλης Ἀναγνωστάκης

(ὁ ποιητὴς ὑπογράφει ὡς: Μανοῦσος Φάσσης)

Τῷ φίλω Μ.Ἄν.

Πόσες χιλιάδες ὧρες πέρασαν μὲ συνεδρίαση,

σ᾿ αχτίδες, κόβες καὶ κομματικοὺς πυρῆνες,

στὸ τέλος πάθαμε χρονία νικοτινίαση

κι ὁ πονοκέφαλος οὔτε περνοῦσε μ᾿ ασπιρίνες.

Μάθαμε ἀπ᾿ ὄξω -βασικὰ- ὅλα τὰ προβλήματα

καὶ τὴν ἀναγκαιότητα τῆς πάλης

καὶ γίναμε τὰ δακτυλοδειχτούμενα τὰ βλήματα

κρατώντας τὸν Μὰρξ – Ἔγκελς ὑπὸ μάλης.

Μέρα τὴ μέρα θά ῾ρχονταν ἡ Ἐπανάσταση

καὶ περιμένοντας πέρασαν τὰ χρόνια

κι ὅμως σ᾿ τὸ λέγαν οἱ γονεῖς σου «ἄσ᾿ τα σὺ

πάντα θὰ βρίσκονται στὸν κόσμο ἄλλα κωθώνια».

Πάντοτε ὁ καπιταλισμὸς βρίσκει περάσματα

καὶ ξεπερνᾶ τὶς δύσκολες τὶς κρίσεις.

Κι ἕνα πρωί: «Ἀπαγορεύονται τὰ ἄσματα

καὶ κοπιάστε στὸ τμῆμα γιὰ ἀνακρίσεις».

Τώρα νὰ σπάσεις δὲν μπορεῖς πιά, σὲ χρωμάτισαν

καὶ σ᾿ ἔχουν σὰν τὸν ποντικὸ μέσα στὴ φάκα

καὶ δὲν ξεφεύγεις ἀπὸ τοῦ χαφιὲ τὸ μάτι σὰν

συναναστρέφεσαι τὸν καθ᾿ ἕνα μαλάκα.

...........................................................................................

Δὲν ἄκουσες ποτὲ τὴ μάνα σου τὴν ἅγια

σ᾿ ἐνοχλοῦσε καὶ σένα τὸ κατεστημένο,

δὲν εἶδες γύρω σου χιλιάδες τὰ ναυάγια

δὲν τὸ χαμπάρισες πὼς τὸ παιχνίδι ἦταν στημένο.

ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ (20.10.2023)

Γεράσιμος Σαπουντζόγλου (*)

ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ

Με αφορμή την απόλυτα αναιμική παρουσία του Σύριζα – ΠΣ στις αυτοδιοικητικές εκλογές (δημοτικές και περιφερειακές) γράφτηκαν και ακούστηκαν διάφορα: Από το ότι φταίει δήθεν ο Στέφανος Κασσελάκης, μέχρι το ότι φταίνε τα ΜΜΕ που δεν πρόβαλαν τους υποψήφιους που είχαν τη φανερή ή βουβή υποστήριξη του κόμματος.

Πουθενά όμως δεν αναφέρθηκε ότι αυτή η αναντίστοιχη απουσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το αυτοδιοικητικό γίγνεσθαι ήταν διαχρονικά αποτέλεσμα μιας πολιτικής επιλογής του Σύριζα – ΠΣ.

Πρόκειται για μια επιλογή περιχαράκωσης και διαφύλαξης της επικυριαρχίας ενός σκληρού πυρήνα του κόμματος που παραδοσιακά ήταν αντίθετος με κάθε λογική διεύρυνσης, προβάλλοντας το επιχείρημα της ιδεολογικής καθαρότητας.

Είναι σε αυτή τη λογική που οι πρακτικές της εξισορρόπησης των τάσεων και της διαλλακτικής στρογγυλοποίησης των αντιθέσεων οδήγησαν στην ισχνότατη μέχρι σήμερα παρουσία του κόμματος στις διάφορες κοινωνικές συλλογικότητες, όπως είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, το συνδικαλιστικό κίνημα, το φοιτητικό κίνημα, τα επιμελητήρια κ.ά. Αυτή η ασσυμετρία και αναντιστοιχία ανάμεσα στην  πολιτική επιρροή του κόμματος και στο συλλογικό - κοινωνικό αποτύπωμά του αποκαλύπτει την  πενιχρότητα της παρουσίας του σε όλα τα πιο πάνω πεδία. Η όποια αποτύπωση στον πολιτικό χάρτη είναι απογοητευτική.

Επειδή, λοιπόν, ήρθε ο καιρός να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις για την παρουσία του Σύριζα – ΠΣ στις κοινωνικές συλλογικότητες, προτείνεται η συγκρότηση ολοκληρωμένων δομών στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος με σκοπό την κάλυψη των λειτουργικών κενών που καταγράφονται εδώ και χρόνια στα πεδία αυτά. Πρόκειται για μια διαδικασία που απαιτεί στρατηγικό σχέδιο, χρόνο και επίμονη προσπάθεια για να αποδώσει πολιτικά και κομματικά. Κυρίως όμως μπορεί να αποτελέσει και καταλύτη για την ανάσχεση του τρομακτικού φαινομένου της εκλογικής αποχής σε όλα τα επίπεδα (εθνικό, περιφερειακό, τοπικό, ευρωκοινοβουλευτικό). Μπορεί η σύγχρονη πολιτική επικοινωνία να έχει πάρει άλλες διαστάσεις και περιεχόμενο, όμως το να αφουγκράζεται την κοινωνία και τις ανάγκες της ένας πολιτικός φορέας – κόμμα, αυτό μπορεί να γίνεται πιο αποτελεσματικά μέσα από την παρουσία του στις διάφορες κοινωνικές συλλογικότητες (τοπική αυτοδιοίκηση, συνδικαλιστικό κίνημα, φοιτητικό κίνημα, τα επιμελητήρια κ.ά.).

Σε αυτή την προσπάθεια συνηγορεί η συγκρότηση στο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ενός Ινστιτούτου Επιμόρφωσης Στελεχών που δραστηριοποιούνται στον χώρο της Αυτοδιοίκησης και των Συνδικαλιστικών Κινημάτων μέσω του οποίου θα παρέχεται βραχυχρόνια κατάρτιση  σε στελέχη και φίλους σε δύο 3μηνους κύκλους (δια ζώσης ή διαδικτυακά) σε θέματα που τους αφορούν και εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους.

Το Ινστιτούτο αυτό θα πρέπει να είναι αυτόνομο, λόγω του ιδιαίτερου σκοπού του, να ελέγχεται από την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, και να απολαμβάνει της κρατικής χρηματοδότησης, όπως ο νόμος προβλέπει, από το κονδύλι του Κρατικού Προϋπολογισμού για «Ερευνητικούς και Επιμορφωτικούς Σκοπούς» των πολιτικών κομμάτων.

Ως παράδειγμα ενός τέτοιου εγχειρήματος για τα παλαιά και εν δυνάμει στελέχη της Αυτοδιοίκησης του κόμματος ένα Πρόγραμμα Σπουδών (curriculum) για τους δύο κύκλους επιμόρφωσης θα μπορούσε να καλύψει τα ακόλουθα αντικείμενα: Διοίκηση αυτοδιοικητικών μονάδων α΄ και β΄΄ βαθμού (τοπικού & περιφερειακού). Τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης [Κατάρτιση και συγκρότηση Δημοτικού και Περιφερειακού Προϋπολογισμού - Έλεγχος και Απολογισμός Οικονομικής Διαχείρισης - Αξιοποίηση χρηματικών πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Διαρθρωτικά Ταμεία, ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανασυγκρότησης κ. ά)]. Βραχυπρόθεσμος και Πολυετής Αναπτυξιακός Σχεδιασμός (Επιχειρησιακά Σχέδια – Ωρίμανση Έργων – Παρακολούθηση Έργων). Κοινωνικός και Υγειονομικός Σχεδιασμός. Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός. Απολογισμός Αυτοδιοικητικού Έργου. Πολιτική Επικοινωνία.

Αντίστοιχα Προγράμματα Σπουδών (curricula) μπορούν να γίνουν και για τους δύο κύκλους επιμόρφωσης των παλαιών και εν δυνάμει στελεχών του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ελπίζω ότι στο μέλλον θα πάψουμε πια να αναρωτιόμαστε  γιατί ο Σύριζα - ΠΣ έχασε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

(*) Οικονομολόγος – Καθηγητής Πανεπιστημίου

 

Jacques Prévert | Άδεια εξόδου

Έβαλα το πηλήκιό μου στο κλουβί
και βγήκα με το πουλί στο κεφάλι
Ώστε λοιπόν
δε χαιρετάμε πια
ρώτησε ο διοικητής
Όχι
δε χαιρετάμε πια
απάντησε το πουλί
Α, καλά
Με συγχωρείτε νόμιζα πως χαιρετάμε
είπε ο διοικητής
δεν είναι θέμα όλοι κάνουμε λάθη
είπε το πουλί.

Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης

20 βήματα μπροστά -Χόρχε Μπουκάι

 

 Το πιο επικίνδυνο πράγμα στον κόσμο
είναι να ζεις μια ζωή
χωρίς να παίρνεις κανένα ρίσκο.




20 ΒΗΜΑΤΑ = 20 ΚΕΦΑΛΑΙΑ



ΒΗΜΑ 1: Γνώθι σαυτόν = Βρες το χρόνο να κοιτάξεις εντός σου.


ΒΗΜΑ 2: Αποφάσισε να είσαι ελεύθερος = Αν θέλεις να είσαι τίμιος με τον εαυτό σου, πάψε να προαποφασίζεις το βαθμό δυσκολίας των πραγμάτων.


ΒΗΜΑ 3: Να είσαι ανοιχτός στην αγάπη = Βρες κάποιον που θα σε απολαμβάνει χωρίς να σε θεωρεί κτήμα του.


ΒΗΜΑ 4: Μην ξεχνάς να γελάς = Το γέλιο είναι υγεία, όμως προσοχή: υπάρχει κι ένα γέλιο άχρηστο, κακό, που αρρωσταίνει.


ΒΗΜΑ 5: Ν’ ακούς καλύτερα = «Ακούω» πάει να πει: Α-Κ-Ο-Υ-Ω.


ΒΗΜΑ 6: Να μαθαίνεις με ταπεινότητα = Κανείς δεν κατέχει την αλήθεια. Δέξου το.


ΒΗΜΑ 7: Να είσαι πάντα εγκάρδιος = Χωρίς τρυφερότητα δεν πας μακριά. Η νίκη πάει χέρι χέρι με την αγάπη.


ΒΗΜΑ 8: Τακτοποίησε τα εντός και τα εκτός = Σημαντικό vs. δευτερεύον.


ΒΗΜΑ 9: Γίνε καλός «πωλητής» = Δώσε στον άλλον την ευκαιρία να καταλάβει ποιος είσαι.


ΒΗΜΑ 10: Διάλεξε καλή παρέα = Για να μη χάσουμε τους άλλους, χάνουμε τον εαυτό μας. Κι έτσι χάνουμε και τους άλλους.


ΒΗΜΑ 11: Αναβάθμισε τη γνώση σου χωρίς προκαταλήψεις = Ως εδώ, καλά. Μετά τι;


ΒΗΜΑ 12: Να είσαι ευρηματικός = Καλό πράγμα η εμπειρία, αλλά για να οραματιστείς και να δημιουργήσεις, πρέπει κάποιες φορές να την κάνεις λίγο πέρα.


ΒΗΜΑ 13: Αξιοποίησε το χρόνο σου = Ωραίες οι ευχάριστες εκπλήξεις. Δική σου υπόθεση να τις αφήσεις να μπουν στο δρόμο σου.


ΒΗΜΑ 14: Απόφυγε εξαρτήσεις και προσκολλήσεις = Σηκώνεις χίλια βάρη μόνο από συνήθεια και δεν μπορείς πια να περπατήσεις. Τι απ’ όλ’ αυτά θα κρατούσες σ’ ένα ναυάγιο;


ΒΗΜΑ 15: Πάρε μόνο ελεγχόμενα ρίσκα = Το πιο επικίνδυνο πράγμα στον κόσμο είναι να ζεις μια ζωή χωρίς να παίρνεις κανένα ρίσκο.


ΒΗΜΑ 16: Διαπραγματεύσου τα αναγκαία = Προτιμώ να εγκαταλείπω παρά να θυσιάζομαι. Προτιμώ να συμφωνώ παρά να διαπραγματεύομαι.


ΒΗΜΑ 17: Ζήσε ισότιμα χωρίς ανταγωνισμούς = Αμφισβητώ τα «καλά» του άγριου ανταγωνισμού. Άλλο «γίνομαι καλύτερος» κι άλλο «είμαι καλύτερος από τους άλλους».


ΒΗΜΑ 18: Μη φοβάσαι την αποτυχία = Μόνο μέσα απ’ τα λάθη μαθαίνεις. Αν κάνεις τα πάντα εξαρχής καλά, δε θα μάθεις ποτέ τίποτα.


ΒΗΜΑ 19: Ξεκίνα πάλι = Όταν τα ’χεις κάνει όλα χάλια δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις να τα διορθώσεις. Ξεκίνα πάλι απ’ την αρχή.


ΒΗΜΑ 20: Μην αμφιβάλλεις για το τελικό αποτέλεσμα = Δεν είσαι εσύ
ο περίγελος του κόσμου. Αν πιστέψεις ότι στο τέλος θα πετύχεις, τότε θα
βρεις τη δύναμη να ρισκάρεις και τον τρόπο για να συνεχίσεις.





Εμείς, ως άνθρωποι της Δύσης, έχουμε ανάγκη να επεμβαίνουμε, να
χειραγωγούμε, να προσανατολίζουμε και να ρυθμίζουμε. Θέλουμε να νιώθουμε
πως είμαστε οι διεκπεραιωτές των νόμων του σύμπαντος — και αυτό δεν το
βρίσκω κακό. Καλώς ή κακώς, ό,τι συμβαίνει στον κόσμο περιέχει σ’ ένα
ποσοστό και τη δική μας εμπλοκή στις καταστάσεις της ζωής. Αποδεχόμενοι
αυτό το γεγονός, καταλαβαίνουμε πως στο προσωπικό, στο οικογενειακό και
στο κοινωνικό, πρέπει να προσθέσουμε το όνειρο και την πραγματοποίηση,
την επιθυμία και το σχεδιασμό, την ανάγκη και τη δράση, την αξία και τη
δουλειά, την υπομονή και το ρυθμό, την επιμονή και τη δημιουργικότητα.

Χόρχε Μπουκάι

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ Με το ταξί καλπάζοντας

 

Ρομαντικό ταξί μέσα στη νύχτα
σαν άμαξα δαιμονισμένη.
Μαστίγωσε τους μαύρους σου αμαξά
ρίξε στην Πανεπιστημίου τ’ άλογα σου
με μια ελαφρά μου κλίση χαιρετώντας
τις φευγαλέες δενδροστοιχίες των περιπτέρων
καθώς μεθάω μέσα στη νύχτα τόσων φώτων
που με καλούν από τον πύργο των πιδάκων.
Βίτσισε λέω και στρίψε την Ομόνοια
ο Κόμης μες στα τόσα μύχια δώματα
εδώ τα εξαίσια σώματά του βασανίζει
μια βουή που κάθεται στα κόκαλά μου ομίχλη ^.
χύσου λοιπόν στην ασφαλή μας άσφαλτο
κει που κοπάζουν τα ουρλιαχτά, στην κατηφόρα.
Μάρνη κι εγώ βουλιάζω πιο βαθιά στο κάθισμά μου
με τον καπνό μου σαν Ζορό να με τυλίγει
να με προδίνει μόλις φτάνει μπρος στο τζάμι
κι ο αγέρας τον αρπάζει από την μπέρτα.

Θα μείνεις τέλος μόνο εσύ κι’ εγώ αμαξά
εγώ που έχω από πριν σοφά μετρήσει
τις πιθανές γωνίες των καθρεπτών σου
για να μη δεις ποτέ το πρόσωπό μου
και μες στην άπνοια της πλατείας που χλιμιντρίζει
να μη με δεις τώρα σαν κατεβαίνω
που θα φυσήξω λίγο την κορφάδα των μαλλιών σου
για να μου πουν
χωρίς να νιώσεις
Καληνύχτα.

Γιάννης Βαρβέρης

Τα «φωτεινά» αγόρια και ο ΣΥΡΙΖΑ

Σε δημόσια τοποθέτησή μου, λίγο πριν από την εκλογή νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, είχα επισημάνει μεταξύ των λόγων της μη υποστήριξής μου στην υποψηφιότητα Κασσελάκη και το γεγονός πως ο συγκεκριμένος υποψήφιος αγνοούσε το καταστατικό του κόμματος του οποίου διεκδικούσε την προεδρία και διακρινόταν από έλλειμμα όχι μόνο της απαραίτητης γνώσης των καθηκόντων του, αλλά και από απουσία αίσθησης κινδύνου σχετικά με τον ρόλο που ήθελε να αναλάβει στο πλαίσιο της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας.

Δυστυχώς, λίγες βδομάδες μετά την ανάληψη της προεδρίας, οι φόβοι και οι ανησυχίες μου φαίνεται να επιβεβαιώνονται από σειρά θέσεων, δηλώσεων, αλλά και αδιανόητων πρακτικών (όπως λ.χ. ο τρόπος εισόδου του σε χώρο ΑμεΑ της Καλλιθέας).

Επανέρχομαι, για να εστιάσω στον τρόπο με τον οποίο ο νέος πρόεδρος αντιπαρέρχεται τη μεγάλη κατάκτηση του πρόσφατου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά την ισόρροπη συμμετοχή των φύλων όχι μόνο στα όργανα, όπως προβλέπει το καταστατικό (προς το οποίο δυστυχώς δεν έχει προσαρμοστεί ώς σήμερα ο κανονισμός λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος), αλλά σε όλες στις δημόσιες εκφράσεις του, την ιστορική απόφαση, με δυο λόγια, η οποία έφερε το κόμμα μας στην πρωτοπορία των κομμάτων της Ευρώπης στα θέματα εσωκομματικής έμφυλης δημοκρατίας.

Ετσι, διαμόρφωσε προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας αποτελούμενο από άνδρες (διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι κ.λπ.), περιορίζοντας τη γυναικεία παρουσία στον άχρωμο ρόλο της γραμματέα της.

Παράλληλα, ο νέος πρόεδρος, ο οποίος στη διάρκεια τόσο της προεκλογικής του εκστρατείας όσο και κατά τις μετέπειτα δηλώσεις του δεν έκανε αναφορά στο κύμα των γυναικοκτονιών ειδικότερα και της έμφυλης βίας ευρύτερα που πλήττει την Ελλάδα, επανέρχεται με δημόσια τοποθέτηση στο ευαίσθητο ζήτημα της παρένθετης μητρότητας, αγνοώντας προφανώς τον διεθνή σχετικό διάλογο που βρίσκεται σε εξέλιξη και στον οποίο συμμετέχει σημαντικό τμήμα του φεμινιστικού/γυναικείου κινήματος της χώρας μας, φέρνοντας τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που δρουν σε αυτό σε δυσχερή θέση.

Προχωράει μάλιστα στην απαράδεκτη, βαθιά σεξιστική δήλωση περί του επιθυμητού φύλου του παιδιού που θα προέλθει από την αξιοποίηση (αφού ως γνωστόν διαθέτει την οικονομική δυνατότητα) της παρένθετης μητρότητας από τον ίδιο και τον σύντροφό του. Ο Στέφανος Κασσελάκης επιδιώκει να αποκτήσει (αγοράσει;) δύο αγόρια, όχι δύο παιδιά, μέσω παρένθετης μητρότητας.

Οντας ξεκομμένος από την κοινωνική και έμφυλη πραγματικότητα το κοινοποιεί, μη έχοντας συναίσθηση του τι πραγματικά κάνει ή τι μηνύματα στέλνει για την ευκολία με την οποία εύποροι/ες αστοί/ές μπορούν να χρησιμοποιούν την αναπαραγωγική δυνατότητα των θηλυκών σωμάτων ως εμπόρευμα, ζήτημα εκτός από έμφυλο και βαθιά ταξικό, όπως επιβεβαίωσε και η πρόσφατη ιστορία των Χανίων. Κι οπωσδήποτε αντιπαρέρχομαι αστειότητες περί έμμηνης ρύσης και άλλων σεξιστικών ισχυρισμών, που δείχνουν την πλήρη άγνοιά του για το περιεχόμενο της κοινωνικής πλέον και όχι βιολογικής μητρότητας που επιτελείται από το γονεϊκό ζεύγος, όποιο κι αν είναι αυτό.

Ολα τα παραπάνω, μας γεμίζουν θλίψη και απογοήτευση και το χειρότερο επιβεβαιώνουν αυτό που από το 2002 οι σπουδαίες φεμινίστριες Griffin και Braidotti είχαν επισημάνει: το έμφυλο και όχι μόνο σύστημα (και, στην περίπτωσή μας, τα πολλαπλά εσωτερικά και εξωτερικά συστήματα που έφεραν στην ηγεσία του κόμματος τον Στέφανο Κασσελάκη) αξιοποιεί τα «φωτεινά αγόρια», εκείνα τα ταλαντούχα gay αγόρια αστικής ή μεγαλοαστικής προέλευσης, για την κατάληψη θέσεων εξουσίας παντός τύπου (στην πολιτική, στις εκδόσεις, στον ακαδημαϊκό χώρο), τις οποίες κατείχαν ή διεκδικούσαν γυναίκες, ως μέθοδο της εκ νέου προώθησης της αρρενωπότητας και της γκέι ανδρικής ταυτότητας, με παράλληλη αποπομπή/αορατότητα των γυναικών, καθιστώντας αυτές τις θέσεις λιγότερο επικίνδυνες και απειλητικές για την κυρίαρχη έμφυλη -πολιτική εν προκειμένω- τάξη πραγμάτων.

Αρέσει Ή όχι, ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα τέτοιο «φωτεινό αγόρι» που, έστω και ακούσια, έστω κι αν δεν το υποπτεύεται, ανταποκρίθηκε στη συγκεκριμένη προσδοκία, εμποδίζοντας τη μοναδική -μικρή ή μεγάλη- πιθανότητα να γίνει μια γυναίκα πρωθυπουργός στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια και συνεχίζει, όπως δείχνουν οι πρόσφατες επιλογές του. Το τραγικό είναι πως στο γεγονός συνέπραξαν και γυναίκες που αυτοπροσδιορίζονται ως «φεμινίστριες» και κάποιες από αυτές αναδείχθηκαν σε θέσεις εξουσίας και με τη «φεμινιστική» τους ιδιότητα.

Μαρία Γκασούκα, Ομότιμη Καθηγήτρια Πανεπιστήμιο Αιγαίου