ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ (20.10.2023)
Γεράσιμος Σαπουντζόγλου (*)
ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ
Πουθενά όμως δεν αναφέρθηκε ότι αυτή η αναντίστοιχη απουσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το αυτοδιοικητικό γίγνεσθαι ήταν διαχρονικά αποτέλεσμα μιας πολιτικής επιλογής του Σύριζα – ΠΣ.
Πρόκειται για μια επιλογή περιχαράκωσης και διαφύλαξης της επικυριαρχίας ενός σκληρού πυρήνα του κόμματος που παραδοσιακά ήταν αντίθετος με κάθε λογική διεύρυνσης, προβάλλοντας το επιχείρημα της ιδεολογικής καθαρότητας.
Είναι σε αυτή τη λογική που οι πρακτικές της εξισορρόπησης των τάσεων και της διαλλακτικής στρογγυλοποίησης των αντιθέσεων οδήγησαν στην ισχνότατη μέχρι σήμερα παρουσία του κόμματος στις διάφορες κοινωνικές συλλογικότητες, όπως είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, το συνδικαλιστικό κίνημα, το φοιτητικό κίνημα, τα επιμελητήρια κ.ά. Αυτή η ασσυμετρία και αναντιστοιχία ανάμεσα στην πολιτική επιρροή του κόμματος και στο συλλογικό - κοινωνικό αποτύπωμά του αποκαλύπτει την πενιχρότητα της παρουσίας του σε όλα τα πιο πάνω πεδία. Η όποια αποτύπωση στον πολιτικό χάρτη είναι απογοητευτική.
Επειδή, λοιπόν, ήρθε ο καιρός να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις για την παρουσία του Σύριζα – ΠΣ στις κοινωνικές συλλογικότητες, προτείνεται η συγκρότηση ολοκληρωμένων δομών στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος με σκοπό την κάλυψη των λειτουργικών κενών που καταγράφονται εδώ και χρόνια στα πεδία αυτά. Πρόκειται για μια διαδικασία που απαιτεί στρατηγικό σχέδιο, χρόνο και επίμονη προσπάθεια για να αποδώσει πολιτικά και κομματικά. Κυρίως όμως μπορεί να αποτελέσει και καταλύτη για την ανάσχεση του τρομακτικού φαινομένου της εκλογικής αποχής σε όλα τα επίπεδα (εθνικό, περιφερειακό, τοπικό, ευρωκοινοβουλευτικό). Μπορεί η σύγχρονη πολιτική επικοινωνία να έχει πάρει άλλες διαστάσεις και περιεχόμενο, όμως το να αφουγκράζεται την κοινωνία και τις ανάγκες της ένας πολιτικός φορέας – κόμμα, αυτό μπορεί να γίνεται πιο αποτελεσματικά μέσα από την παρουσία του στις διάφορες κοινωνικές συλλογικότητες (τοπική αυτοδιοίκηση, συνδικαλιστικό κίνημα, φοιτητικό κίνημα, τα επιμελητήρια κ.ά.).
Σε αυτή την προσπάθεια συνηγορεί η συγκρότηση στο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ενός Ινστιτούτου Επιμόρφωσης Στελεχών που δραστηριοποιούνται στον χώρο της Αυτοδιοίκησης και των Συνδικαλιστικών Κινημάτων μέσω του οποίου θα παρέχεται βραχυχρόνια κατάρτιση σε στελέχη και φίλους σε δύο 3μηνους κύκλους (δια ζώσης ή διαδικτυακά) σε θέματα που τους αφορούν και εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους.
Το Ινστιτούτο αυτό θα πρέπει να είναι αυτόνομο, λόγω του ιδιαίτερου σκοπού του, να ελέγχεται από την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, και να απολαμβάνει της κρατικής χρηματοδότησης, όπως ο νόμος προβλέπει, από το κονδύλι του Κρατικού Προϋπολογισμού για «Ερευνητικούς και Επιμορφωτικούς Σκοπούς» των πολιτικών κομμάτων.
Ως παράδειγμα ενός τέτοιου εγχειρήματος για τα παλαιά και εν δυνάμει στελέχη της Αυτοδιοίκησης του κόμματος ένα Πρόγραμμα Σπουδών (curriculum) για τους δύο κύκλους επιμόρφωσης θα μπορούσε να καλύψει τα ακόλουθα αντικείμενα: Διοίκηση αυτοδιοικητικών μονάδων α΄ και β΄΄ βαθμού (τοπικού & περιφερειακού). Τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης [Κατάρτιση και συγκρότηση Δημοτικού και Περιφερειακού Προϋπολογισμού - Έλεγχος και Απολογισμός Οικονομικής Διαχείρισης - Αξιοποίηση χρηματικών πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Διαρθρωτικά Ταμεία, ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανασυγκρότησης κ. ά)]. Βραχυπρόθεσμος και Πολυετής Αναπτυξιακός Σχεδιασμός (Επιχειρησιακά Σχέδια – Ωρίμανση Έργων – Παρακολούθηση Έργων). Κοινωνικός και Υγειονομικός Σχεδιασμός. Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός. Απολογισμός Αυτοδιοικητικού Έργου. Πολιτική Επικοινωνία.
Αντίστοιχα Προγράμματα Σπουδών (curricula) μπορούν να γίνουν και για τους δύο κύκλους επιμόρφωσης των παλαιών και εν δυνάμει στελεχών του συνδικαλιστικού κινήματος.
Ελπίζω ότι στο μέλλον θα πάψουμε πια να αναρωτιόμαστε γιατί ο Σύριζα - ΠΣ έχασε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
(*) Οικονομολόγος – Καθηγητής Πανεπιστημίου
