Ανακοίνωση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ για τον θάνατο του Άγγελου Ελεφάντη

Η ελληνική αριστερά πενθεί σήμερα για την απώλεια του Άγγελου Ελεφάντη.

Ο θάνατος του Άγγελου Ελεφάντη αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό. Ο Άγγελος, ταγμένος από τα νεανικά του χρόνια στην υπόθεση του σοσιαλισμού, υπήρξε χαρακτηριστική περίπτωση στρατευμένου διανοούμενου. Τα χρόνια της δικτατορίας στη Δυτική Ευρώπη πρωτοστάτησε στις κινητοποιήσεις εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Εκεί συντάχθηκε το 1968 με το ανανεωτικό-ευρωκομμουνιστικό ρεύμα του κομμουνιστικού κινήματος, το οποίο υπηρέτησε μαχητικά μέχρι σήμερα. Στην Ελλάδα, με το περιοδικό «ο Πολίτης», ιδρυτής και διευθυντής του οποίου ήταν μέχρι σήμερα, συνέβαλε στον προβληματισμό, τη συζήτηση και τη διαπάλη των ιδεών στον χώρο της Αριστεράς. Ο ιστορικός Άγγελος Ελεφάντης με το έργο του φώτισε πλευρές της ιστορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος και του εργατικού κινήματος της χώρας μας. Με την αρθρογραφία του έδινε πάντοτε αφορμή για σκέψη και προβληματισμό.

Ο Άγγελος Ελεφάντης ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στον νομό Ευρυτανίας στις εκλογές του 2004 και του 2007.

Θα μας λείψει το ήθος και το πνεύμα του Άγγελου, ο στοχαστής, ο αγωνιστής, ο τεχνίτης του λόγου, ο σύντροφος, ο φίλος.
Στην οικογένεια και στους συγγενείς του τα θερμά μας συλλυπητήρια. 

 

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Για όσους από εμάς παρακολούθησαν από μέσα, από έξω, ή από δίπλα την πορεία του πολιτικού χώρου που δημιούργησε η διάσπαση του ΚΚΕ το 1968, Ο Άγγελος Ελεφάντης ήταν η περίπτωση του κατ’ εξοχήν στρατευμένου διανοούμενου. Ο Α. Ελεφάντης υπηρέτησε με συνέπεια την υπόθεση της «ανανέωσης» του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, και βεβαίως με την ιδιορρυθμία του χαρακτήρα του και τις εμμονές του. Ποιος δεν θυμάται τους αγώνες του κατά του μονοτονικού, ή πχ. την αρθρογραφία του κατά του πασοκικού «λαϊκισμού», κλπ. Ωστόσο, αυτό που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Ελεφάντη είναι ότι διέγνωσε από την αρχή της διάσπασης, ότι η ρήξη αυτή, η ρήξη με το σοβιετικό μαρξισμό, με όλη τη γραφειοκρατική και οικονομικιστική παράδοση που εκπροσωπεί το σημερινό ΚΚΕ, οφείλει να οδηγηθεί στα άκρα. Και, περισσότερο από πολλούς άλλους διέγνωσε ότι η ρήξη αυτή δεν αφορά απλά την αποκατάσταση ενός δημοκρατικού πλαισίου στην κομματική λειτουργία, αλλά μια απόλυτη ανατροπή στην παραγωγή πολιτικής, την παραγωγή θεωρίας, στις ιδεολογικές παρεμβάσεις, τα μέτωπα, την κομματική κουλτούρα, την ανάδειξη τελικά του συλλογικού οργανωτή των δυνάμεων της εργασίας σε δύναμη κριτικής αμφισβήτησης του αστισμού. Η υπόθεση αυτή, στην οποία ο Ελεφάντης αφιερώθηκε με το γνωστό του πάθος, έμεινε σε μεγάλο βαθμό μετέωρη, ανολοκλήρωτη. Σε μεγάλο βαθμό, με την ευθύνη κάποιων απ’ αυτούς που δηλώνουν σήμερα συντετριμμένοι από το χαμό του. Έτσι συμβαίνει πάντα: Ο αποθανών δεδικαίωται…
X.Βαλλιάνος

2 Ιουνίου 2008 στις 1:52 μ.μ.

 santa syriza