Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Racism













Κουβεντιάζοντας χθες με φίλους σκεφτόμουν πως υπάρχουν όχι
μία αλλά δύο μορφές ρατσισμού. Αυτός της φυλετικής καθαρότητας και αυτός της ιδεολογικής.
Και οι δύο είναι εξ’ ίσου απάνθρωποι και το ίδιο επικίνδυνοι …





Θανάσης Κοντονάτσιος




Μισώ τους αδιάφορους













Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να
εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και
ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν
είναι ζωή. Γι αυτό μισώ τους αδιάφορους.





Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η
αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η
μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που
διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα 
σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης
ύλη που πνίγει την ευφυΐα. Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε
όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να
εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να
ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.
Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται
από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε
άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους
πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα
τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι
θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν
κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.
Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι
αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να
επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;





Μισώ τους αδιάφορους και γι αυτό:
γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους,
κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ αυτούς
με ποιον τρόπο έφερε
σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι αυτό που έκανε και ειδικά γι αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι
δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.





Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του
χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου
χτίζει. Και μέσα σ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα
είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ αυτήν
κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται,
κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος.
Γι αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν,
μισώ τους αδιάφορους».





Antonio Gramsci,
11 Φεβρουαρίου 1917


Mετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς, πηγή: alfavita.gr/old/24668

Οι παραδοσιακοί σπόροι υπό διωγμό









Να καταψηφίσει το νέο νομοσχέδιο που επικυρώνει την καταδίωξη των παραδοσιακών, ντόπιων και σύγχρονων σπόρων που παράγουν οι γεωργοί καλεί το Δίκτυο "Πελίτι", με ανοικτή επιστολή του με τίτλο "Οι παραδοσιακοί σπόροι υπό διωγμό", την Ελληνίδα επίτροπο, Μαρία Δαμανάκη. 





Παραθέτουμε το κείμενο της επιστολής:





Οι σπόροι που παράγονται από γεωργούς (παραδοσιακοί και σύγχρονοι), ανήκουν στη σφαίρα της δημόσιας ιδιοκτησίας και αποτελούν Κοινά Αγαθά. Μπορούν ελεύθερα να αναπαραχθούν από όλους. Αντίθετα, οι σπόροι που παράγονται από ιδιωτικές εταιρίες, καλύπτονται από περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων ή ακόμα και πατέντες βιομηχανικού τύπου και είτε για τεχνικούς ή για νομικούς λόγους δεν αναπαράγονται.





Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία, στηρίζει συστηματικά τους βιομηχανικούς αυτούς σπόρους, ενώ ταυτόχρονα επιβάλει παράλογες απαιτήσεις στους σπόρους των αγροτών περιορίζοντας την εμπορική τους κυκλοφορία. Ως αποτέλεσμα αυτός ο πολύτιμος φυσικός πόρος που αποκαλείται αγροτική βιοποικιλότητα και αποτελεί τη βάση της διατροφικής μας ασφάλειας, χάνεται προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων.





Στις 6 Μαϊου 2013, οι Ευρωπαίοι Επίτροποι θα κληθούν σε ψηφοφορία για ένα νέο νομοσχέδιο που επικυρώνει την καταδίωξη των σπόρων που παράγουν οι γεωργοί. Καλούμε την Ελληνίδα Επίτροπο κ. Μαρία Δαμανάκη να τεθεί ενώπιον των ευθυνών της και να το καταψηφίσει καθώς αυτή η εγκληματική πρακτική απώλειας της αγροτικής βιοποικιλότητας πρέπει άμεσα να σταματήσει.


Οι καλλιεργητές που διατηρούν αυτόν τον πολύτιμο φυσικό πόρο πρέπει να υποστηριχθούν στο έργο τους χωρίς απαγορευτικούς γραφειοκρατικούς περιορισμούς.




Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα Κυριακή 28, 6.30 μμ








ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ


ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ





26-4-2013


ΚΑΛΕΣΜΑ





Την Κυριακή ψηφίζεται με τη
διαδικασία του κατεπείγοντος το πολυνομοσχέδιο που υλοποιεί μνημονιακές
δεσμεύσεις για νέες απολύσεις, περνά στη διαθεσιμότητα άλλους 25.000
εργαζομένους, μονιμοποιεί τα χαράτσια κ.α.





Αντιδρούμε
σε αυτή την καταστροφική πολιτική





Όλοι οι εργαζόμενοι και άνεργοι την Κυριακή 28 Απρίλη στις 6:30 μ. μ.


στο Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα (Όθωνος & Αμαλίας).

81 χρόνια από την ηρωική μάχη που έδωσαν τρεις Επονοελασίτες στον Υμηττό, απέναντι σε 200 Γερμανούς και συνεργάτες τους

Κάστρο δεν ήταν, αλλά άντεξε σαν κάστρο Το μικρό σπίτι στην οδό Αγραίων 47 στον Υμηττό που πολιορκήθηκε από πολυβόλα, όλμ...